تولید - محصول

اکسی توسین، یک هورمون پپتیدی و نوروپپتید، نوعی داروی انقباضی رحم است که می تواند از هیپوفیز خلفی حیوانات استخراج شود یا به صورت شیمیایی سنتز شود.اگر توسط مواد شیمیایی که فاقد وازوپرسین هستند و اثر فشاری ندارند، سنتز شوند.

می تواند به طور انتخابی عضله صاف رحم را تحریک کرده و انقباض آن را تقویت کند.رحم زایمان به دلیل افزایش ترشح استروژن به اکسی توسین بسیار حساس است.رحم نابالغ هیچ واکنشی به این محصول ندارد.پاسخ رحم به اکسی توسین در سه ماهه اولیه یا میانی بارداری کم بود، اما در اواخر سه ماهه بارداری به تدریج افزایش یافت و قبل از زایمان به بالاترین حد خود رسید.

یک دوز کوچک می تواند انقباض ریتمیک ماهیچه صاف در پایین رحم را تقویت کند، انقباض آن را تقویت کند، فرکانس انقباض را تسریع کند و قطبیت و تقارن مشابه زایمان طبیعی را حفظ کند.بنابراین، از نظر بالینی برای القای زایمان یا اکسی توشی استفاده می شود.

دوز زیاد باعث انقباض عضله رحم به صورت کزاز می شود.از نظر بالینی برای فشرده کردن رگ‌های خونی بین رشته‌های عضلانی، جلوگیری از خونریزی پس از زایمان و انحلال ناقص پس از زایمان استفاده می‌شود.شیردهی را تقویت می کند، مجرای پستانی را کوچک می کند و باعث ترشح شیر از سینه می شود.با این حال، نمی تواند ترشح شیر را افزایش دهد، بلکه فقط می تواند باعث ترشح شیر شود.

اکسی توسین اغلب با آماده سازی ارگوت برای درمان خونریزی پس از زایمان ترکیب می شود.عمدتاً برای زایمان القایی در اواخر بارداری و زایمان تاخیری ناشی از آتونی رحم در حین زایمان استفاده می شود.همچنین برای تست حساسیت اکسی توسین و کمک به دفع شیر پس از زایمان استفاده می شود.

اکسی توسین به عنوان یک هورمون در پاسخ به فعالیت جنسی و در طول زایمان در جریان خون ترشح می شود.به شکل دارویی نیز موجود است.در هر دو شکل، اکسی توسین انقباضات رحمی را برای تسریع روند زایمان تحریک می کند.تولید و ترشح اکسی توسین توسط یک مکانیسم بازخورد مثبت کنترل می شود، جایی که انتشار اولیه آن باعث تحریک تولید و انتشار اکسی توسین بیشتر می شود.