تولید - محصول

آلپروستادیل که پروستاگلاندین E1 یا PEG1 نیز نامیده می شود.این ماده به طور گسترده در بدن مواد فعال بیولوژیکی وجود دارد، به عنوان یکی از خانواده پروستاگلاندین ها، یک ماده فعال فیزیولوژیکی درون زا شناخته شده است.

می توان از آن به طور مستقیم بر روی ماهیچه های صاف عروق استفاده کرد، رگ های خونی را گشاد کرد و جریان خون را افزایش داد، که می تواند پرفیوژن میکروسیرکولاسیون را بهبود بخشد.این می تواند تجمع پلاکتی و تولید ترومبوکسان A2 را مهار کند و همچنین از تصلب شرایین، پلاک چربی و تشکیل کمپلکس ایمنی جلوگیری می کند.

همچنین دارای اثرات زیر است: گسترش رگ های خونی کوچک محیطی و عروق کرونر، کاهش مقاومت عروق محیطی و فشار خون.برای محافظت از غشای پلاکتی که می تواند در برابر ترومبوز.برای محافظت از میوکارد ایسکمیک، که می تواند اندازه انفارکتوس میوکارد را کاهش دهد.برای درمان نارسایی قلبی نیز استفاده می شود.دارای عملکرد دیورتیک و محافظ کلیه است که بر اساس انبساط عروق خونی کلیه به منظور افزایش جریان خون کلیوی است.در این روش، می تواند نیتروژن غیر پروتئینی را حذف کند و تعادل سدیم و آب را تنظیم کند.

استفاده بالینی آن به طور گسترده ای است.مانند عوارض دیابت، بیماری عروق کرونر قلب و نارسایی صعب العلاج قلبی.همچنین در مواردی مانند بیماری مادرزادی قلبی که با فشار خون ریوی، انفارکتوس مغزی و بیماری انسداد شریانی مزمن عارضه دارد، استفاده شود.برای برخی موارد مانند ناشنوایی ناگهانی، انسداد ورید شبکیه، هپاتیت ویروسی یا گاستریت مزمن نیز عملکرد دارد.این می تواند از نظر بالینی بر روی سایر بیماری ها مانند زخم اثنی عشر، نارسایی مزمن کلیه و پانکراتیت اعمال شود.کاربرد آن در پیوند اعضا است.برای سایر بیماری ها مانند اختلال نعوظ، القای زایمان و خونریزی پس از زایمان، نکروز سر فمور، فتق دیسک کمر، نورالژی پس از تبخال و آسم برونش استفاده می شود.

برای بیمارانی که بیماری هایی مانند نارسایی قلبی، گلوکوم، زخم معده یا ذات الریه بینابینی دارند، باید با احتیاط مصرف شود.با اثر تحریک کننده روی رگ، علائم التهاب مانند قرمزی، تورم، گرما و درد را نشان می دهد که ممکن است باعث فلبیت شود.باید متوقف شود تا در صورت بروز موقعیت برای ایمنی استفاده شود.